Het belang van 'zuivere' steun.
(Overgenomen van Passievlinder.nl)
Onlangs tipte Juudje me op het boek ‘De Nacht dat de Sterren Dansten’ van CP Holleman. Toen ik hem ontvangen had, kon ik bijna niet meer stoppen met lezen; wat een fantastisch en meeslepend verhaal! Op zijn site
www.vipassanaweb.nl schrijft CP: ‘Ontdek Occitanië; het land van de ‘Andersdenkenden’. Laat je meevoeren terug in de tijd, op een avontuurlijke, verrassende, spannende, soms ontroerende, soms hilarische, verslavende en inspirerende ontdekkingsreis door Occitanië; het land van de ‘Andersdenkenden’. Over een volk waar de jeugd wordt onderwezen in de gevaren van jaloezie, en waar men gelooft in de grenzeloosheid van de goddelijkheid. Over mensen die geloven in de Waarheid…’
CP’s verhaal is één en al herkenning: hoe mensen in de twaalfde eeuw in Occitanië leven en hoe het anno 2013 wat mij betreft hier ook mag zijn: in Liefde, vrijheid, saamhorigheid, vrede, gelijkwaardigheid, respect en het vrije delen van alles wat er te delen is met anderen. Een wereld zonder macht, oordelen, angst en eigenbelang. En al beleeft hoofdrolspeler Paul zichzelf als de ongetemde en pure Shantah in een visioen uit het jaar 1145, wanneer ieder mens weer leert vanuit deze waarden te leven – vanuit de Liefde en het Licht dat in ieder aanwezig is – is Occitanië zelfs in 2013 weer binnen handbereik.
Goddelijkheid
In het boek beschrijft CP de ‘goddelijkheid’ als een van de normaalste zaken van de wereld. Hij doelt hiermee op het vrije en onbegrensde liefdevolle lichamelijke/spirituele/emotionele contact van Occitaniërs met hun medemens. Over het huwelijk vertelt hij ‘dat Shantah dit afkeurt, omdat zij gelooft dat Licht en Liefde grenzeloos zijn en nooit gebonden mogen worden.’ En al is voor mij het huwelijk een zelfgekozen en –bevestigde afspraak tussen mensen om het leven met elkaar te delen (wat ik zelfs met meer dan één mens tegelijk zou kunnen en willen doen), ik ben het er volledig mee eens dat Licht en Liefde eindeloos en ongebonden zijn. ‘Liefde en de goddelijkheid begrenzen is een vorm van zelfkastijding, iets waar we niet moeilijk over moeten doen’, zegt CP. Ook daar kan ik me volledig in vinden, omdat ik voel dat een menselijke ziel ter wereld is om zichzelf in alle facetten te (her)vinden in liefde. En hoe zouden we dit kunnen doen zonder anderen om ons volledig mee te verbinden?
Zielsproblemen overwinnen
Een ander typerend stukje uit CP’s boek volgt een paar bladzijdes verder, waar hij de hoofdrolspeelster van haar stuk laat zijn wanneer ze de goddelijkheid met haar geliefde had willen ervaren, maar deze dat niet wil. Haar wijze vader Cazzar wijst haar erop ‘dat zielsproblemen alleen overwonnen kunnen worden door ze los te laten. Het gaat er niet om wie of wat die problemen heeft veroorzaakt, maar hij attendeert haar erop dat zij niet volledig in haar eigen kracht staat en leunt op anderen. Als je op iets leunt, ontstaat afhankelijkheid. En die is niet te overwinnen door te willen overwinnen, maar ‘wie of wat’ los te laten’ aldus Cazzar.
Zo geldt het voor elk probleem in het leven; verander wat je kunt veranderen, al is het enkel en alleen jouw visie op wat jij als probleem ervaart. En kun je het niet veranderen, laat het dan los, anders houdt het jou in de greep en in afhankelijkheid gevangen. Waardoor jij je ziel de werkelijke vrijheid onthoudt.
Polyamoreuze gedachteOok de visie die CP beschrijft op het houden van meer mannen tegelijk van één vrouw, is ronduit verrassend. Waar nota bene een monnik vader wordt van Shantahs kind, heet haar andere geliefde Guilhabert deze monnik Alfonso stralend welkom als ‘broer’. Omdat Shantah gekozen heeft voor Alfonso als vader, worden haar minnaars zijn broers, zo werkt dat in Occitanië. Als dat geen polyamoreuze gedachte is….
!
Al met al een regelrechte aanrader, dit boek! Want als we allemaal ‘Anders gaan denken’ worden alle misstanden die onze maatschappij nu nog in hun greep lijken te houden – zoals ongelijkheid, machtsmisbruik en eigenbelang – binnen afzienbare tijd opgelost en overbodig.
En om met Nelson Mandela’s wijze woorden te eindigen:
‘Als wij ons licht laten stralen, geven we onbewust andere mensen de gelegenheid hetzelfde te doen.’
Marga
Met dank aan CP Holleman
www.vipassanaweb.nl
